Istnieją ogólnie przyjęte zasady, które warto stosować podczas pisania testów. Sprawiają, że testy są bardziej użyteczne w Twoim projekcie. Do każdej z tych zasad podam Ci konkretne techniki i wskazówki, aby je spełnić. Zasady mają akronim F.I.R.S.T. i kolejne litery oznaczają:
Assert Object pattern to bardzo prosty wzorzec stosowany w kodzie testowym sprawiając, że są prostsze i bardziej czytelne. Koncentruje się na fazie sprawdzania obiektów ukrywając złożoność sprawdzenia.
Ideą wzorca Assert Object jest „owinięcie” testowanego obiektu w obiekt Assert i stworzenie metod sprawdzających. Dzięki temu możemy wyrażać biznesowe znaczenie.
Być może uczestniczyłeś w dyskusjach – co mockować, a czego nie. Albo czym jest unit w unit testach?
Żeby coś porządnie przetestować to mockować, czy nie? Jakie są problemy z mockowaniem? Kiedy mockować, a kiedy nie? Co daje nam piramida testów w kontekście mockowania?
W tym wpisie podejdę do tematu z wielu stron.
Kod testowy składa się z trzech części: 1. Przygotowanie (given / arrange), 2. Wykonanie (when / act), 3. Sprawdzenie (then / assert)
Przygotowanie danych do wykonania testu wymaga stworzenia obiektów, wypełnienia konstruktorów, dostarczenia danych. Może być trudne w przypadku bardziej złożonych obiektów.
Oprócz stworzenia obiektów możliwe, że należy doprowadzić je do konkretnego stanu przechodząc przez operacje.
Kod w fazie given się powtarza pomiędzy testami i zaciemnia test.
Chyba każdy zna to uczucie. Chcemy coś przetestować, albo zbliża się release i … środowisko nie działa. Nasza aplikacja ma zależność – albo do bazy danych, albo do brokera wiadomości, albo do innej części infrastruktury. I co teraz? Jest jakaś metoda, aby z jednej strony wyizolować infrastrukturę, ale z drugiej nie mieć wszystkiego zamockowane, albo w implementacjach in-memory i jednak przetestować te interakcje?
W tym wpisie chciałbym polecić Twojej uwadze projekt Testcontainers. Podejdziemy do tematu z różnych perspektyw.
Integracja aplikacji ze sobą za pomocą Apache Kafka jest stosunkowo łatwa. W tym zadaniu wspomagają nas biblioteki albo całe frameworki (takie jak Spring). Ponieważ to zadanie jest znacznie ułatwione, może to uśpić czujność programistów. Chciałbym zwrócić Twoją uwagę na to, żebyś poświęcił chwilę na analizę wymagań niefunkcjonalnych w swojej aplikacji, a także zapoznał się z domyślnymi ustawieniami Apache Kafka i bibliotek integrujących.
